Don't count the days - make the days count - Reisverslag uit Wellington, Nieuw Zeeland van Bjarneopreis - WaarBenJij.nu Don't count the days - make the days count - Reisverslag uit Wellington, Nieuw Zeeland van Bjarneopreis - WaarBenJij.nu

Don't count the days - make the days count

Blijf op de hoogte en volg

29 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington

Dit verslag zal iets langer worden dan de andere verwacht ik, en het zal ook meer een agenda zijn, zodat ik kan terug zien wat er allemaal wel niet gebeurd is afgelopen week.

Terug van de Bay of Islands in Auckland.
In de bus had ik weer een aantal vrienden gemaakt, waaronder Alex Lorenzi. Hij is een 28 jarige engelsman, die woont in Londen. We hadden afgesproken om die avond samen pizza te eten en daarna op stap te gaan in Auckland.
Toen we ons klaar maakte voor de avond kwamen op het idee om een opdracht voor elkaar te verzinnen. Ik moest 20 vrouwen namen op mijn lichaam laten schrijven met een stift, (was achteraf niet heel moeilijk), en hij moest een shoeby drinken (een halve liter bier uit je schoen atte). We deden mee met dezelfde kroegentocht die ik de week ervoor ook had gedaan, en ook vandaag werden er weer een hoop prijzen verdeeld …….
Ik had het eerste spel gewonnen, een bungyjump van de AucklandBridge en je hebt het filmpje waarschijnlijk al gezien, Alex had de skydive gewonnen.
Het was weer een mooie avond!

Skydive day
Omdat we niet genoeg tijd hadden om de bungyjump en de skydive op één dag te doen, en we niet meer terug kwamen in Auckland voor de verval datum van voucher probeerde we in de ochtend nog de bungyjump te verkopen. Is uiteindelijk niet gelukt.
We werden in het begin van de middag opgepikt bij de skytower van Auckland, samen met nog drie Japanse scholieren reden we naar het vliegveld toe. De zenuwen begonnen al te komen maar ik was niet van plan af te haken.
Toen we een finstructieilmpje hadden gekeken, de overal en gespen strak hadden gestrokken, en opstegen was er geen weg meer terug. Oooooh wat vond ik het spannend! Toen de drie Japanners op 12.000 ft uit het vliegtuigsprongen zat ik al met hartslag 180 achterin het vliegtuigje. Toen we uiteindelijk 16.500 ft bereikte en de deur openging zat mijn hele lichaam vol adrenaline.
Het moment dat je uit het vliegtuig valt, die eerste drie seconden, een onbeschrijfelijk gevoel! Het voelt zo onnatuurlijk! Maar het was geweldig, Ik schreeuwde de longen uit mijn lijf. oooooh wat een kick gevoel, met zo'n hoge snelheid naar de aarde toe vallen. En dan heb je nog het uitzicht, het voelt alsof je de hele wereld kan zien.
Toen de parachuut openging waren mijn oren het niet met de val eens, het deed echt zeer, mijn linkeroor heeft er twee dagen over gedaan om uiteindelijk open te ploppen.

Die avond hebben we het nog over ons leven gehad. Wat de plannen zijn voer de toekomst, waarom je tot nu toe keuzes hebt gemaakt die je hebt gemaakt, hoe je dagelijks leven eruit ziet. Ik probeer mensen meestal te pushen om daar af en toe over na te denken, meeste mensen hebben altijd altijd iets wilen worden of willen doen maar nooit echt de stappen gezet om het ook echt te bereiken. Aan het eind van de avond ben ik vernoemd tot lifestylecoach van Alex. Hij gaat vanaf nu werken aan een andere cariere, hij gaat zijn eigen pub openen en zijn eigen bier brouwen! Resusltaat van het gesprek: geslaagd
Don't count the days make the days count

Hot water beach
In de bus leerde Alex en ik al snel andere mensen kennen, het was al aardig gezellig. Toen we aankwamen bij een camping, en de koffers hadden uitgeladen, gingen we naar het strand.
Op een stukje strand kun je kuilen graven en het water dat daaruit omhoog komt is heet, heel heet.
Het probleem was dat we verkeerd waren geinformeerd, ons werd vertelt dat we rond zes uur naar het strand moesten gaan. Maar toen we daar aankwamen begon vloed op te komen zetten. Telkens als we een aardige dijk hadden gebouwd kwam er een gigantische golf en … weg dijk.
Ik met mijn mind-set wou niet opgeven en bleef dus graven en schreeuwen; KEEEP DICKING!!!
Er ontstond een geweldige sfeer in de groep, maar toen er na de derde gigantische dijk een sterke golf kwam en alles weer over hoop spoelde gaf een derde toch echt op haha.
Toen we die avond met een groepje aan tafel gingen zitten en iedereen zich nog een keer voorstelde kreeg ik mijn nieuwe naam. Toen ze na zes keer proberen mijn naam goed uit te spreken, en ik mijn naam begon te spellen vroeg Tom of je het met een P of een B schreef, toen ik reageerde, met een B van BEAR moest iedereen lachen. vanaf dat moment noemt iedereen me Bear inclusief mezelf.
Die avond weer mijn kennisverreikt met nieuwe bierspellen. Zeer gezellige.
Ik heb deze week echt hele goede nieuwe vrienden gemaakt.
Oli (Oliver) Sheffield
Mike Londen
Tom & Lauren Londen
Ali & Hanna Londen

En nog veel meer maar met deze zeven (inclusief Alex) vormde we de perfecte groep. wat hebben wij deze week veel lol gehad met elkaar!!


Verder reizen naar Waitomo
In de middag had bijna iedereen zich aangemeld voor de black water rafting in de caves. Ik had dat niet gedaan omdat ik de volgende dag ging white water raften in Rotorua. Ik heb deze middag dus nuttig besteed door op de plaatselijke rugbyveld te trainen en daarna een duurloopje te maken in de omgeving. Ik had een geweldig uitkijk punt bereikt, met een prachtig uitzicht.
Die avond hebben weer met de groep nieuwe drankspellen gedaan en zijn we naar de lokale pub gegaan.

De volgende ochtend, voordat we met de bus vertrokken naar Rotorua hebben ik de jongens een ochtend training gegeven! Die training zullen ze niet meer vergeten. We zijn een berg met een hoop traptreden op verschillende wijzen omhoog geklommen; sprinten, twee treden tegelijk, twee voeten tegelijk, hinkelen, in ligsteun met je gezicht naar beneden. Die laatste vonden ze toch wel het zwaarste haha. Verder hebben we nog wedstrijdjes op het rugbyveld gedaan, chin ups en andere krachtoefeningen. Ze waren kapot, maar tevreden!

Rotorua
vandaag white water raften. Het was echt super om te doen met watervallen tot 7 meter en allerlei trucjes en opdrachten, maar de snelheid viel me een beetje tegen. Na het raften, zijn we met z'n alle naar de maori village geweest, dat was echt lachen! Ze gaven een hoop shows en leerde ons hoe de maori leefde etc. en wat ik persoonlijk het leukste vond, alle mannen leerde de officiele Haka! altijd al willen doen haha. Aan het eind van de excursie konden we onbeperkt eten, en aangezien we backpackers zijn, ging dat er wel in. Ik had nog een wedstrijdje gedaan wie het meeste kon eten met Oli, geen winnaar uitgekomen we waren te lang aan het eten dus het eten werd alweer opgeruimd.
in de avond zijn we naar de pub gegaan en weer een mooie geweldige avond gehad!

Taupo
Alex en ik hadden twee nachten in Rotorua geboekt en de rest maar 1, dus dit zou betekenen dat we elkaar niet meer zouden zien. Dat vonden Alex en ik geen goed plan dus zijn we die middag met een lokale bus naar Taupo gereden om weer aan te sluiten, klein beetje spijt van gehad toen ik hoorde dat de jongens in de kiwibus van luges waren geweest maar verder niet, want die middag hebben Alex en ik scooters gehuurd. Wat is dat leuk om te doen in de bergen langs een meer. Na wat te hebben rondgecrost zijn we naar een hot spa gegaan, daar komt heet water (de heetste jacuzzi stand gok ik zo) uit een fontaintje een rivier ingelopen. Heerlijk, 10 minuten in heel heet water en en als je dan even verder zwemt zit je in heel koud water. Lekker voor de bloedsomloop! Na de hot spa weer terug gereden.
Die avond naar de pub langs de bar gegaan, het was karaoke avond dus we hebben weer genoeg gelachen!

Taupo
Heel vroeg opstaan om de Tongariro cross national park te bewandelen/beklimmen. 20 km geloof ik, van 7:00 tot 16:00 uur. Je kon ook de vulkaan mount Doom, bekend van de Lord of the rings film beklimmen. Ik had mezelf niet genoeg laten inlichten want het was gevaarlijker dan verwacht, zeker als je hoogte vrees hebt. Je klimt een berg op met allemaal losse stenen en rotsen die met aardige sneldheid naar beneden konden vallen. Toen ik halverwege was en we op 2 km boven zeewater niveau waren. wou ik terug, maar omdat ik nog banger was voor de terug weg dan de heenweg bleef ik door klimmen omdat iedereen ervan overtuigd was dat er een andere weg naar beneden was. Toen we na twee uur klimmen de top hadden bereikt bleek er geen andere weg terug, shit. ik wou de helicopter al gaan bellen. Ik stond echt te shaken, ik ben op de top op een rots gaan zitten en rustig om me heen gaan kijken. Het uitzicht was ONGELOFELIJK mooi!
De terugweg was achteraf minder eng dan we hadden verwacht, we konden op een gedeelte waren bijna geen rotsen waren maar vooral zand naar beneden. In het begin ging het heel voorzichtig, maar toen Oli uitgleed en twintig meter naar beneden gleed en hij lachend opstond was het eerder een wedstrijdje wie het hardste naar beneden kon!
Het pickup punt was redelijk ver dus we hebben echt de hele middag door de bergen gewandeld, maar het prachtig en gezellig dus super!

Na de wandeling hadden we een taxibusje gehuurd die ons naar de hotspa had gebracht zodat onze beentjes lekker konden herstellen.
Die avond….. ja dat kan ik hier maar beter niet opzetten, maar laten we het erop houden dat het er weer eentje was voorin de geschiedenis boeken!

Richting Rivervaley
Rivervaley is zo'n plek in Nieuw-zeeland, daar heb je geen telefoonbereik en je leeft er zo achteraf dat je ook een beetje ouderwets leeft. Die dag hebben we ons prima vermaakt door een de ijs koude rivier te zwemmen, te voetballen, te trainen, te volleyballen, koken etc.
Toen we incheckte zei de recepcist al tegen mij dat ik die avond wel kon winnen. Er staat namelijk een tafel in de 'woonkamer' van de herberg, en als je een heel rondje om de tafel kon klimmen zonder de grond te raken kreeg je een gratis pull bier. Het is schijnbaar elke avond een groot evenement en een hoop vallende mannen. Om te beschrijven hoe moeilijk het was, De buschauffeur had in de 15 jaar dat hij hier kwam pas 2 mensen het zien lukken. Je moet je namelijk aan de onderkant van de aan één arm kunnen vasthouden terwijl je lichaam in plank positie zit. Maar the Bear had 4 pogingen nodig en toen hij aan de andere kant van de tafel omhoog klom ging IEDEREEN uit zijn dak!
Verder hebben we die avond een mooi pokertoernooi gehad met de jongens en de buschauffeur.

Wellington
We zijn vandaag naar het Museum geweest en hebben een beetje door de stad gelopen, mooie stad!
Omdat ik in Wellington bleef was het helaas de afscheids avond van Bear, dus dat werd gedaan door PubGolf. Ik zal het kort houden, Je drinkt veel! Weer een avond voorin de geschiedenisboeken!!! Wat was het een feest!
De volgende ochtend helaas afscheid genomen van de groep.



  • 29 Maart 2014 - 07:48

    Alex Lorenzi:

    Just read this too all the guys, buddy - very nice. We all are reminiscing about the great stories. Good times

  • 29 Maart 2014 - 07:48

    Alex Lorenzi:

    Just read this too all the guys, buddy - very nice. We all are reminiscing about the great stories. Good times

  • 29 Maart 2014 - 19:41

    Ma:

    Volgens mij moeten de scholen binnenkort nieuwe geschiedenisboeken bestellen!

  • 30 Maart 2014 - 22:08

    Egbert:

    Goed bezig BEAR. ( kijk uit dat de bodem van de schatkist niet te vroeg in zicht komt)

  • 14 April 2014 - 21:07

    Leonie:

    Klinkt toppie allemaal! Straks kom je als een echte Maori terug... Veel plezier verder! maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Wellington

Actief sinds 27 Feb. 2014
Verslag gelezen: 240
Totaal aantal bezoekers 5792

Voorgaande reizen:

01 Maart 2014 - 31 Mei 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: